شیوانا با یکی از شاگردانش از راهی می رفت. . در نزدیکی یک مزرعه آباد کنار چشمه برای استراحت منزل کردند.

مرد ثروتمندی مالک آن مزرعه بود.آنها را از راه دور دید و به همراه زنی که کنارش قدم می زد نزدیک آنها آمد و برای آشنایی کنارشان نشست. شیوانا توضیح مختصری داد و گفت : عازم مسیری هستیم و اینجا استراحت می کنیم..

مرد ثروتمند با غرور و خنده گفت: من آدم ثروتمند ولی  عاشق پیشه ای هست. این خانم همسر اولم است. من تا امروز عاشق چندین خانم شده ام و چند نفر از آنها را هم به همسری گرفته ام و چند نفر از آنها را هم به همسری گرفته ام
همسرم هم این خصلت عاشق پیشگی مرا پذیرفته و با آن کنار آمده است! می گویید نه از خودش بپرسید؟

زن لبخند تلخی زد و آهی کشید و هیچ نگفت...

شیوانا تبسمی کرد و به مرد ثروتمند خیره شد و گفت: چرا برای کارهایی که می کنی از اسامی و القاب شیرین و جذاب به غلط استفاده می کنی؟ بگو مرد هوس بازی بودم و برای خاموش کردن آتش هوس خودم به همسرم خیانت کردم و سراغ زن های دیگری رفته ام. چرا بی جهت کلمه عشق را خراب می کنی؟

مرد ثروتمند با عصبانیت از جا برخاست و دست زن اولش را گرفت تا برود. در همین حال با صدای بلند گفت: این پیرمرد معنای عشق و عاشق پیشگی را نمی فهمد. بی خود سفره دلم را پیش او گشودم و راجع به خودم صحبت کردم.
زن در حالی که همراه مرد می رفت به او گفت: ای کاش معنای عشق را از خودش می پرسیدی .تو که می گویی از جوانی به صد نفر نرد عشق باختی و به همه عشق و محبت خود را نمایاندی باید بتوانی برای تعریف او از عشق جوابی بیابی!
مرد ثروتمند کمی به خود مغرور شد. ایستاد و با صدای بلند خطاب به شیوانا گفت: خوب! تو که این قدر راجع به هوسرانی و هوس بازی میدانی بگو معنای عشق چیست؟

شیوانا با لبخند گفت : عشق دادن یک دل به صد یار نیست ! دادن صد دل به یک یار است ! اگر تو خیلی عاشق پیشه بودی از جوانی تمام دل و وجودت را پای همین همسر اولت می ریختی!!! این معنای عشق است. بقیه اش هوس بازی است.

عشق آن نیست که یک دل به صد یار دهی
عشق آن است که صد دل به یک یار دهی